به نقل از «ایران اکونومیست»

دعوت هادی خانیکی از افراد مبتلا به سرطان

تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۵۴۵۶۶

هادی خانیکی ـ روزنامه‌نگار و استاد ارتباطات ـ در مراسم یادبود شاگرد جوانش که به علت ابتلاء به بیماری سرطان چندی پیش جانش را از دست داد، بر ضرورت ثبت تجارب بیماران مبتلا به این بیماری تاکید کرد. خانیکی که خود مدتی است با این بیماری و به تعبیر خودش «مهمان ناخوانده» دست و پنجه نرم می‌کند، همچنین از تجربه‌هایی گفت که برای بیماران و خانواده‌هایشان مفید خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش ایران اکونومیست، مراسم یادبود اکرم امینی ـ روزنامه‌نگار و مترجم ـ امروز دوشنبه (سوم مهرماه) در مسجد امام صادق(ع) واقع در میدان فلسطین با حضور ایمان شمسایی (مدیرکل مطبوعات داخلی معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، علی رمضانی (مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران) و همچنین جمعی از اهالی فرهنگ و رسانه برگزار شد.

هادی خانیکی ـ روزنامه‌نگار و استاد ارتباطات ـ در این مراسم با عرض تسلیت به خانواده و همکاران اکرم امینی، در جملاتی یادآور شد: اغلب مرسوم نیست که معلمی در سوگ شاگرد و دانشجویش حرف بزند و معمولاً شاهد این بودیم که دانشجویان جوان و قدرشناس در رثای معلم خود حرف می‌زنند. خاطره خانم امینی را بیشتر از آنجا به یاد دارم که در سوگ دکتر معتمدنژاد (پدر علم ارتباطات)، تلاش می‌کرد گزارشی داشته باشد؛ حالا ۱۰ سال از آن زمان گذشته است. اکرم و دوستانش از من می‌خواستند تا جایزه‌ای به نام معتمدنژاد و با محور اخلاق روزنامه‌نگاری وضع شود، قولش را دادم اما نتوانستم کاری انجام دهم.

این استاد ارتباطات با اشاره به وجه تشابه دورانی که او گذراند با اکرم امینی، خاطرنشان کرد: وقتی نوشته‌های او را درباره بیماری می‌خواندم، دیدم دنیای مشترکی در دوران سرطان داشتیم. زمانی که مطلع شدم بیماری سرطان پانکراس دارم، تصمیم گرفتم، به‌ جای پنهان‌کردن بیماری از خانواده، دوستان و جامعه، درباره آن حرف بزنم. از مطب دکتر که بیرون آمدم، در سخنرانی که از پیش قرار بود با موضوع «امکان و امتناع گفت‌وگو» در تاریخ ۲۰ فروردین ۱۴۰۱ انجام شود، اعلام کردم که مهمان ناخوانده‌ای سراغم آمده است. پس از آن درباره بیماری نوشتم و هر هفته یک‌بار در روزنامه اعتماد از هرچه بر من می‌گذشت، مراحل شیمی‌درمانی، شدت و حدت بیماری، گفت‌وگو با پزشک یا پزشکانم می‌نوشتم.

خانیکی «فقر یا ضعف در گفت‌وگو» را مانع جدی و عملی در تأثیرگذاری در حوزه فرهنگ، سیاست و اجتماع خواند و اظهار کرد: پزشکان من در شیراز دوستان صمیمی همدیگر بودند، آن‌ها می‌توانستند درباره بیماری من صحبت کنند؛ اما دکتر گوارش می‌گفت به انکولوژیست فلان چیز را بگو، دکتر آنکولوژیست می‌گفت فلان موضوع را به فلان دکتر بگو. یک روز به آن‌ها گفتم شما رفیق هستید، چرا با هم حرف نمی‌زنید؟ من متخصص نیستم که بگویم شیوه درمان را چطور پیش ببریم. روایت من از بیماری بود. مطالبی که اکرم در اینستاگرام نوشته بود، خواندم او هم زبان حالش وضعیت من است.

این استاد دانشگاه در ادامه بیان کرد: اکرم شجاعانه در برابر بیماری ایستاد. در جاهایی از بیمارستان نقد کرد؛ از نوع برخورد با همراهش، نوع مواجهه کادر درمان با خودش، از خورد و خوراکش نقد کرد و نوشت. آنجا هم باز ضعف گفت‌وگو دیده می‌شود. باید ببینیم اکرم امینی، در روزنامه‌نگاری چه کرد؟ او با رفتن خود نیز روایت کرد. روایت ماندگار از این‌که چگونه از حرفه و توانایی خود استفاده کند. این‌که به‌عنوان یک روزنامه‌نگار چگونه از مظلومیت بزرگ‌تر و محدودیت بزرگ‌تری یاد کند. اکرم و اکرم‌ها مسافر کار و امکان کاری بودند. به قول خرمشاهی، من مسافرکش علمی هستم و هیچ جای ثابت علمی ندارم؛ از اینجا به آنجا. خبرنگار مسافرکش حرفه‌اش می‌شود درعین‌حال به آن وفادار می‌ماند پس باید میراثش را قدر دانست. من به‌عنوان معلمِ اکرم امینی می‌گویم او از زمان تحصیل تا زمانی که رفت، روزنامه‌نگار حرفه‌ای بود. از این نشریه به آن نشریه، از این خبرگزاری به آن خبرگزاری می‌رفت. ممکن است ناآرام باشد؛ اما در عین حال قرار و آرامشی در قلم داشت که تا آخرین روزهایی که می‌توانست کار خبر را رها نکرد. او مسافر خبر بود.

خانیکی سپس با طرح این پرسش که آیا اکرم امینی سرمایه‌ای به روزنامه‌نگاری، ارتباطات، روزنامه‌نگاری مسئولانه و روزنامه‌نگاری بحران افزود؟ چنین پاسخ داد: باید بگویم بله. تجربه خودم را گفتم و تجربه امثال او را در ایران و جهان. آقای صالحی، مدیر روزنامه اطلاعات طرحی داشت که در آن چهره‌های سرشناس که گرفتار سرطان شدند، در مؤسسه اطلاعات از تجربه‌هایشان بگویند. از من، دکتر مسعود دیانی و دکتر عماد افروغ دعوت شد. من گفتم می‌آیم؛ ولی یک خانم هم باشد که دکتر شجاعی را دعوت کردند. اما دکتر دیانی گفت، حالم خوش نیست و یکی دو هفته بعد بود که او رفت. بعد افروغ رفت و من ماندم. ای‌کاش این اتفاق می‌افتاد و این داشته‌ها را سرمایه کنیم. خواهشم این است، تجربه‌ها و نوشته‌های اینستاگرام خانم امینی را جمع و کتاب کنید. او مثل کسی است که قهرمانانه جنگید، اگرچه دوست نداشت قهرمان باشد و می‌خواست دخترش ـ آسمان ـ قهرمانش باشد. آسمان روی مادر را کمتر دید. او قهرمان را دخترش می‌خواند و من می‌گویم مجموعه‌ی افراد قهرمان هستند؛ خود خانم امینی، شوهرش، دخترش، خانواده‌اش و دوستانش همه قهرمان هستند.

خانیکی در این مراسم از افرادی که درگیر سرطان هستند دعوت کرد تا در یک ارتباط‌جمعی، تجربه‌هایشان را جمع‌آوری کرده تا بیماری را درک و به دیگران منتقل کنند.
او یادآور شد: به دکترم می‌گفتم شما می‌خواهید من را درمان کنید و من می‌خواهم زندگی کنم. بعد از شیمی‌درمانی می‌گوید به دلیل ضعف ایمنی با هیچ‌کس ارتباط نگیر اما نمی‌توانم تماس نگیریم، آن وقت مردن و زندگی من چه ارزشی دارد. اکرم بخشی از دردهای بیماری را می‌گفت از بی دارویی، برخوردهای غلط در درمان، دردِ برخورد غلط در جامعه. بدترین شیوه مواجه با بیماری سرطان این است که بگویی بیماری چیزی نیست درحالی‌که باید به بیمار فهماند بیماری سختی دارد. نباید بیماری را کوچک کنند؛ بلکه باید مقاومت بیمار را بیشتر کنند.

این استاد ارتباطات درباره استفاده از روزنامه‌نگاری بحران در بیماری‌های صعب‌العلاج گفت: ما همیشه درگیر سرطان بودیم و هستیم. الان دانشمان بیشتر شده است و در اطرافمان بیشتر می‌بینیم. باید داشته‌هایمان را منتقل کنیم تا جامعه را در برابرش مقاوم کنیم. یکی از نقش‌آفرین‌ها روزنامه‌نگاران، نویسنده‌ها و هنرمندان هستند که درد واقعی را بیان می‌کنند. نقطه پایان ما نقطه خاموش‌شدنمان در آی سی یو نیست. اکرم امینی این را نشان داد. او در برابر بیماری، خودش را نباخت و تا جایی که توانست ایستاد؛ اما خب بیماری در جایی جلوتر از او رفت.

هادی خانیکی با بیان اینکه مراسم نکوداشت، مراسم درس‌گرفتن نیز هست، گفت: در بیماری چند عامل مهم هستند هرچند هم‌تراز نیستند. عامل اول خداوند است. مرگ هر لحظه سراغ ما می‌آید چه‌بهتر زندگی‌مان عبث نباشد. این عامل حرف اول را می‌زند. باید تن و جان را به خدا سپرد. عامل دوم خانواده است؛ یعنی کسانی که در کنار بیمار هستند. عامل سوم شبکه ارتباطی و دوستان هستند که فاصله مرگ و زندگی را کم می‌کنند. عامل چهارم پزشکی است؛ باید داشته‌ها و نداشته‌های پزشکی را بگوییم اگر داروی اکرم به‌موقع می‌رسد، شاید می‌توانستیم بیشتر از وجودش استفاده کنیم.

این استاد دانشگاه در پایان شعری از مولانا را خواند: «به روز مرگ چو تابوت من روان باشد/ گمان مبر که مرا درد این جهان باشد/برای من مَگری و مگو: «دریغ دریغ»/ به یوغ دیو درافتی دریغ آن باشد».

به گزارش ایران اکونومیست، اکرم امینی، خبرنگار و مترجم پس از دو سال دست و پنجه نرم کردن با بیماری، ۲۷ شهریور ماه در سن ۴۱ سالگی درگذشت.

 

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: اکرم امینی درگذشت

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: اکرم امینی درگذشت استاد ارتباطات روزنامه نگاری روزنامه نگار هادی خانیکی اکرم امینی داشته ها تجربه ها گفت وگو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۵۴۵۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا تمام مبتلایان به ویروس اچ پی وی به سرطان مبتلا می شوند؟ تفاوت واکسن گارداسیل و پاپیلوگارد

 دکتر طاهره افتخار می افزاید: این ویروس از تماس جنسی و یا تماس های خیلی نزدیک سرایت می کند و ماندگاری بیشتری نسبت به دیگر ویروس ها دارد.

وی توضیح می دهد: ویروس اچ پی وی به مواد شوینده نیز مقاومت نشان داده و در مواردی حتی پزشکان از لمس صورت خود با دست آلوده به این ویروس مبتلا شده اند. بنابراین ممکن است این ویروس از راه غیر جنسی هم انتقال یافته و برای مثال در فردی از طریق نشستن در جایی مرطوب و جایگزین شدن فردی دیگر در آن مکان نیز انتقال یابد؛ اما شایع ترین راه انتقال این ویروس از طریق مقاربت است.

دکتر طاهره افتخار، متخصص زنان و زایمان

این پزشک متخصص زنان و زایمان درباره سن مبتلایان به ویروس اچ پی وی می گوید: بیشترین بیماران سنین ۲۳ تا ۳۰سال هستند که در این باره تفاوتی بین جنسیت وجود ندارد بنابراین ممکن است هم دختران و هم پسران را مبتلا کند.

وی بیان می کند: دلایلی مانند مصرف سیگار یا مصرف قرص های پیشگیری از بارداری، خطر ابتلا به ویروس اچ پی وی را افزایش می دهد؛ اما در افراد زیر ۳۰سال چنانچه فرد رفتار پر خطر نداشته و زندگی، ورزش و تغذیه سالم داشته باشد خود به خود ممکن است این ویروس از بین برود.

افتخار تصریح می کند: ویروس اچ پی وی مانند ویروس تبخال از بین نمی رود و برای همیشه در بدن باقی می ماند بنابراین تشخیص زودهنگام آن در پیشگیری از ابتلا به سرطان دهانه رحم بسیار اهمیت دارد.

همه ویروس ها ریسک سرطان ندارند

وی ادامه می دهد: یکی از شایع ترین علل سرطان دهانه رحم، ویروس اچ پی وی است. هر زگیل در هر جای بدن ممکن است به سبب وجود ویروس اچ پی وی به وجود آید اما همه این ویروس ها ریسک سرطان ندارند و تنها تعدادی از آن ها مانند زگیل تناسلی پر خطرند که شانس ابتلا به سرطان ها را بیشتر می کند.

این پزشک متخصص زنان می افزاید: شایع ترین سرطان های ناشی از ویروس اچ پی وی، سرطان دهانه رحم، واژن، مقعد و قسمت خارجی ناحیه تناسلی است و در برخی موارد، ممکن است حلق و حنجره را نیز درگیر کند.

وی با اظهار تأسف اذعان می دارد: شیوع ویروس اچ پی وی تنها مختص جوامع غربی نیست بلکه متأسفانه بین جوانان جامعه ایران، تعداد مبتلایان به این ویروس بسیار است که یکی از علل آن، وجود رفتارهای پر خطر و کنترل نشده در جامعه است.

افتخار درباره راه های پیشگیری از ابتلا به سرطان دهانه رحم می گوید: افرادی که روابط پر خطر نداشته و ارتباط شان محدود به کانون خانواده است به صورت مداوم نیاز به تست پاپ اسمیر ندارند اما کسانی که محدودیتی در رابط جنسی ندارند بسیار بیشتر از دیگران در خطر ابتلا قرار می گیرند. 

واکسن گارداسیل مطمئن تر است یا پاپیلوگارد؟

وی بر لزوم تزریق واکسن برای کودکان و جوانان تأکید می کند و ادامه می دهد: یکی از راه های ایمن سازی در برابر ویروس اچ پی وی، تزریق واکسن خارجی گارداسیل است. البته از آنجایی که این واکسن گران است و چندان اعتمادی به تاریخ مصرفش نیست، بهتر است از مشابه ایرانی آن به نام پاپیلوگارد استفاده کرد.

افتخار تصریح می کند: در واقع این واکسن ها از عملکرد و ماهیت یکسانی برخوردارند و تفاوت عمده آن ها در کشور سازنده واکسن می باشد. علاوه بر این واکسن پاپیلوگارد هم ارزان تر از گارداسیل است و هم عامل ۷۰درصد از سرطان هایی که مربوط به ویروس اچ پی وی است را پشتیبانی می کند بنابراین نگرانی در این باره وجود ندارد.

وی درباره سن تزریق این واکسن در دختران و پسران می گوید: این واکسن برای هر جنسیتی می تواند از سن ۹ تا ۴۵ سالگی تزریق شود.

این پزشک متخصص زنان، زایمان و نازایی به جوانان توصیه می کند: پرهیز از رفتارهای پرخطر بهترین راه مصون ماندن در برابر ویروس اچ پی وی است تا سلامتی را در تمام طول عمر خود به همراه داشته و به انواع بیماری ها از جمله زگیل تناسلی و ... مبتلا نشوند. چراکه انجام رفتارهای پر خطر علاوه بر تهدید ابتلا به این ویروس، سبب ابتلا به ایدز، هپاتیتB، هپاتیتC و بسیاری از بیماری های خطرناک دیگر می شود.

افتخار درباره نقش ورزش در پیشگیری یا بهبود سرطان های مربوط به زنان می گوید: چنانچه ویروس اچ پی وی وارد بدن سالم شود، سیستم ایمنی بدن به ویژه در سنین جوانی می تواند آن را تا حدود زیادی از بین ببرد. بنابراین ورزش در تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار مؤثر است.

وی درباره بهترین روش های تشخیص زود هنگام سرطان دهانه رحم تصریح می کند: بهترین روش های تشخیص این نوع بیماری استفاده از تست های غربالگری همچون آزمایش پاپ اسمیر، سونوگرافی های زنان و معاینات سالانه است چراکه این ویروس مانند ویروس تبخال در بدن می ماند و قابل رؤیت نیست. بنابراین انجام آزمایش های پی در پی و منظم در تشخیص زودرس و درمان به موقع بسیار مؤثر خواهد بود.

عفت زارع